Ah Dile gelse..
1965 yılında ilk önce fidanlık olarak kurulan alan, daha sonra parka dönüştürülerek Kurtuluş Parkı diye ünlenen parkın Cebeci girişinde ki havuzun başında yek pare bir andenizt (Ankara) taşı vardır.
Bu taş için ne kavgalar edildi..
Ne hikayeler uyduruldu..
Kaldırılması hatta yok edilmesi için ne mücadeler verildi.
Korunması içinde ne nöbetler tutulup, canlar ortaya kondu...
Kimi
Bu taş Moskova da NAZIM HİKMETin mezar taşının aynısı diye kutsadı..
Kimi ise kin duydu..
Nice anlamsız kavgalara sebeb olup, millet boşa enerji tüketti..
Kimileri de
Bu taş, uzaydan geldi ... GÖKTAŞI diye hikaye uydurdu..
Şimdi mi?
Yorgan gitti kavga bitti misali
Kominizm çöktü...Ka vga bitti..
TAş da kurtuldu..kimsenin umurunda bile değil
.............
Kızılay’a gelirken Yol üzerinde geçerken
Dönemin aksiyon adamlarından
hukukcu,
siyaset üstadı,
Yazar,
Düşünür Mustafa Nevruz Sinaci beye uğradım.
Bu ülke nelerle uğraştı. Genç insanlar enerjilerini neyle harcadı diyerek şimdilerde anlamını yitiren “Taşı “ anlatınca
Dedi ki;
“ Biz orada onu savunmak için çok mücadele ettik. Nöbetler tuttuk.
Çünkü orada daha evel bir tak üzerinde Atatürk’ün
‘Türklüğün enbüyük düşmanı kominiizmdir. Görüldüğü yerde ezilmelidir’ vecizesi vardı.
Sonra o tak kaldırıldı Taşa yazıldı.O yazı şimdi duruyormu bilmiyorum..
Fakat..
Koministler, bunun kaldırılması için çaba sarfettiler.
Biz de korunması için..
Hatta dediler ki
Bu söz Atatürke ait değil.
Biz de İsviçre’de yazıların orijinal olup olmadığını değerlendiren bir kurum var. Oraya götürüp el yazısıyla yazılan bu vecizenin Atatürk’ün kendi el yazısıyla yazdığını ispat ettik..”
Gerçekden de böyle bir yazı hemde ışıklı bir yazı Gençlik Parkı Girişinde TAK şeklinde dururdu..
